ساز بادی کلارینت باس

کلارینت باس از خانواده سازهای بادی چوبی است . این ساز شامل یک نی تک دهنی ، لوله مستقیم و استوانه‌ای شکل با سوراخ تقریباً استوانه‌ای و یک زنگ در حال دود است. به شخصی که کلارینت می نوازد، کلارینتیست (گاهی اوقات املای کلارینت ) گفته می شود. در حالی که شباهت صدا بین کلارینت باس قدیمی و ترومپت ممکن است سرنخی از نام آن داشته باشد. ممکن است که واژه کلارینت از نسخه مینیاتوری “کلارون” یا “کلارینو” نشأت گرفته باشد و گفته شده است که نوازندگان کلارینت  ممکن است با نواختن قطعات بسیار دشوار روی این “شاخ های ساختگی” که به تازگی ساخته شده اند، به خود کمک کرده باشند.

همچنین بخوانید: آشنایی با ساز کنترفاگوت

برخی ویژگی های این ساز :

• این ساز جز ساز های انتقالی می باشد .
• کلارینت باس یک اکتاو بم تر از کلارینت صدا می دهد .
• نت نویسی این ساز با کلید سل می باشد.

برخی از کلارینت باس های رایج :

• کلارینت باس سی بمل : یک نهم بزرگ بم تر از نت نوشته شده صدا می دهد .
• کلارینت باس لا : یک دهم کوچک تر بم تر از نت نوشته شده صدا می دهد.
• کلارینت باس در نیمهٔ دوم قرن هجدهم میلادی اختراع شد و در ارکسترها مورد استفاده قرار می‌گرفت.

انواع کلارینت باس

کلارینت باس در طول سال ها دستخوش تغییرات و نوآوری های زیادی شده است. این ساز موسیقی از زمان پیدایش در اواخر قرن هفدهم تا مدل‌های کلارینت امروزی، مطمئناً تغییرات بسیاری را تجربه کرده است. با توجه به پیشرفت هایی که داشته است، انواع مختلفی از کلارینت در طول سال ها وجود داشته است. در اینجا برخی از انواع شناخته شده کلارینت باس از بالاترین تا پایین ترین صدا آورده شده است:

سوپرانینو کلارینت باس در A-flat

سوپرانینو کلارینت باس در A-flat – بیشتر در اروپا و استرالیا به عنوان بخشی از گروه نظامی رایج است. این نوع کلارینت بسیار کمیاب است.

کلارینت سوپرانینو

کلارینت سوپرانینو در D – کوتاهتر از کلارینت C است و نواختن آن آسانتر از کلارینت E-فلت است. این همان کلارینتی است که ریچارد اشتراوس در «تا اولن اشپیگل» از آن استفاده کرده است.

کلارینت سی

کلارینت در سی از کلارینت B-flat کوتاهتر است و صدایی مشابه برای پیانو و ویولن دارد. استفاده از آن برای مبتدیان بیشتر مناسب است.
دامنه آن از 3 1/2 تا 4 اکتاو است و در سبک های مختلف موسیقی از جمله جاز، کلاسیک و معاصر استفاده می شود.

کلارینت A

کلارینت در A – بیشتر در ارکسترهای سمفونیک استفاده می شود، این نوع کلارینت بلندتر از کلارینت B-فلت است و به صورت نیم نت در زیر می باشد. هر دو توسط برامس و موتزارت در موسیقی مجلسی خود استفاده شده اند.

کلارینت F

Bassette Horn در F – از نظر اندازه شبیه به کلارینت آلتو است اما به شکل F مایل است. در گذشته این نوع کلارینت در مرکز خم می شد اما اکنون مستقیم با یک گردن فلزی است. موتزارت از آن در “توده” استفاده کرد.

کلارینت باس B

کلارینت باس در نوع B-flat نوع سنگین کلارینت که نیاز به کفی برای نواختن دارد. دارای یک زنگ بزرگتر و یک گردن خمیده است. دو نوع از این نوع وجود دارد: یکی که به C پایین می‌رود و دیگری که به یک E-flat پایین می‌رود. مورد استفاده موریس راول در “Rhapsodie Espagnole”.

کلارینت باس E

کلارینت Contra Alto در E-flat – این نوع کلارینت یک اکتاو زیر کلمه ساطع می کند و دو شکل مستقیم و حلقه دارد. این آهنگ عمیق است اما به ندرت در ارکسترهای سمفونیک استفاده می شود.
شکلی مستقیم دارد، حدود 6 فوت قد و U شکل، حدود 4 فوت ارتفاع دارد. یا از فلز ساخته شده است یا چوب.

تاریخچه ساز کلارینت باس

پس از به کارفتن در گروه‌های موسیقی به صورت عضو جانشین سازهای بم دیگر در دهه ۱۹۲۰ و به کارگیری به عنوان ساز سولو در گروه‌های موسیقی در دهه ۱۹۵۰، امروزه کاربردی برجسته‌تر از پیش دارد

کلارینت باس چگونه نواخته می شود؟

همچنین بخوانید: آشنایی با ساز فلوت پیکولو

مانند سایر سازهای بادی چوبی نواخته می شود. کلارینت به لطف ارتعاش باد که به قسمت های داخلی ساز برخورد میکند، صدا تولید می کند. کلارینت باس دارای زبانه ای است که نوازنده آن را می دمد و دارای کلیدهایی است که با انگشت کار می کنند تا سوراخ ها را آزاد یا پوشانده و مسیر عبور هوا را برای تغییر زمین تغییر دهد. برای این که بتوانید کلارینت باس را به خوبی بنوازید. باید به یک موسسه خوب مراجعه کنید. ساز نو بهترین آموزشگاه موسیقی در کرج  است با دراختار داشتن  مدرسین حرفای ساز کلارینت باس آموزش میدهد کافیست با شماره : ۰۹۱۲۶۷۸۴۹۵۷ تماس بگیرید.